Psalmen 9:1-20

Danklied voor een grote verlossing

1. Een psalm van David, voor den opperzangmeester, op Muth-labben. (9:2) Ik zal den Heere loven met mijn ganse hart; ik zal al Uw wonderen vertellen.
2. (9:3) In U zal ik mij verblijden, en van vreugde opspringen; ik zal Uw Naam psalmzingen, o Allerhoogste!
3. (9:4) Omdat mijn vijanden achterwaarts gekeerd, gevallen en vergaan zijn van Uw aangezicht.
4. (9:5) Want Gij hebt mijn recht en mijn rechtszaak afgedaan; Gij hebt gezeten op den troon, o Rechter, der gerechtigheid.
5. (9:6) Gij hebt de heidenen gescholden, den goddeloze verdaan, hun naam uitgedelgd, tot in eeuwigheid en altoos.
6. (9:7) O vijand! zijn de verwoestingen voleind in eeuwigheid, en hebt gij de steden uitgeroeid? Hunlieder gedachtenis is met hen vergaan.
7. (9:8) Maar de Heere zal in eeuwigheid zitten; Hij heeft Zijn troon bereid ten gerichte.
8. (9:9) En Hij Zelf zal de wereld richten in gerechtigheid, en de volken oordelen in rechtmatigheden.
9. (9:10) En de Heere zal een Hoog Vertrek zijn voor den verdrukte, een Hoog Vertrek in tijden van benauwdheid.
10. (9:11) En die Uw Naam kennen, zullen op U vertrouwen, omdat Gij, Heere, niet hebt verlaten degenen, die U zoeken.
11. (9:12) Psalmzingt den Heere, Die te Sion woont; verkondigt onder de volken Zijn daden.
12. (9:13) Want Hij zoekt de bloedstortingen, Hij gedenkt derzelve; Hij vergeet het geroep der ellendigen niet.
13. (9:14) Wees mij genadig, Heere, zie mijn ellende aan, van mijn poorten des doods;
14. (9:15) Opdat ik Uw gansen lof in de poorten der dochter van Sion vertelle, dat ik mij verheuge in Uw heil.
15. (9:16) De heidenen zijn gezonken in de groeve, die zij gemaakt hadden; hunlieder voet is gevangen in het net, dat zij verborgen hadden.
16. (9:17) De Heere is bekend geworden; Hij heeft recht gedaan; de goddeloze is verstrikt in het werk zijner handen! Higgajon, Sela.
17. (9:18) De goddelozen zullen terugkeren, naar de hel toe, alle godvergetende heidenen.
18. (9:19) Want de nooddruftige zal niet voor altoos vergeten worden, noch de verwachting der ellendigen in eeuwigheid verloren zijn.
19. (9:20) Sta op, Heere, laat de mens zich niet versterken; laat de heidenen voor Uw aangezicht geoordeeld worden.
20. (9:21) O Heere! jaag hun vreze aan; laat de heidenen weten, dat zij mensen zijn. Sela.