<- Gezang 288 | Gezang 289 | Gezang 290 ->

Gezang 289:2

2
Voorwaar, al 't mensdom is als gras,
geslachten zijn verdwenen.
Hun heerlijkheid werd stuivend' as,
hun glans heeft uitgeschenen.
De bloem valt af, het gras verdort,
nog eer het heden avond wordt;
maar wat in puin moog' zinken,
Gods woord houdt stand in eeuwigheid,
en 't licht, dat hier ons troost en leidt,
blijft in de doodsnacht blinken.