Psalmen

Gezang 241

1
Hoe zacht zien wij de vromen
de dood hier zonder schromen
blijmoedig tegengaan!
Waar al de vreugd' van 't leven
de zondaar moet begeven,
daar vangt de vreugd des Christens aan.

2
De dood verbreekt zijn banden,
hij heft zijn dankb're handen
tot God, zijn steun en hoop,
die hem geen troost laat derven,
maar vreugdevol leert sterven
aan 't einde van zijn aardse loop.

3
Nu dalen, onder zangen,
om zijne ziel t' ontvangen,
Gods eng'len om hem heen;
hij stemt in hunne koren,
doet d' eer huns Konings horen,
door hem als Redder aangebeen.

4
Leer mij, o God, hier streven
naar dat recht Christ'lijk leven,
dat zulk een eind verwerft,
opdat ik na dit zwerven
ook eenmaal moge sterven,
zoals de ware Christen sterft.

<- Gezang 240 | Gezang 241 | Gezang 242 ->

Toon nummering: naast | in tekst | niet
Deze pagina afdrukken