Gezang 230

1
Leid, vriend'lijk Licht, mij als een trouwe wacht,
leid Gij mij voort!
'k Ben ver van huis en donker is de nacht,
leid Gij mij voort!
Schoon ook de toekomst mij verborgen zij,
licht stap voor stap mij met uw schijnsel bij.

2
Niet immer sprak mijn ziel zo stil tot U:
"Leid Gij mij voort!"
Ik liep mijn weg bij eigen licht, maar nu:
leid Gij mij voort!
Mijn zonlicht zonk, maar ach, mijn hoogmoed liet
mijn hart geen rust en 'k vond uw vrede niet.

3
Schenk mij uw zegen, toon m' uw wondermacht,
en leid mij voort
langs 't smalle pad, tot in de donk're nacht
de morgen gloort.
Dan lacht mij toe der eng'len trouwe wacht,
die mij geleidd' en mij heeft thuis gebracht.

---

<- Gezang 229 | Gezang 230 | Gezang 231 ->