Spreuken 1:20-33

Vermaning der opperste Wijsheid

20. De opperste Wijsheid roept overluid daarbuiten; Zij verheft Haar stem op de straten.
21. Zij roept in het voorste der woelingen; aan de deuren der poorten spreekt Zij Haar redenen in de stad;
22. Gij slechten! hoe lang zult gij de slechtigheid beminnen, en de spotters voor zich de spotternij begeren, en de zotten wetenschap haten?
23. Keert u tot Mijn bestraffing; ziet, Ik zal Mijn Geest ulieden overvloediglijk uitstorten; Ik zal Mijn woorden u bekend maken.
24. Dewijl Ik geroepen heb, en gijlieden geweigerd hebt; Mijn hand uitgestrekt heb, en er niemand was, die opmerkte;
25. En gij al Mijn raad verworpen, en Mijn bestraffing niet gewild hebt;
26. Zo zal Ik ook in ulieder verderf lachen; Ik zal spotten, wanneer uw vreze komt.
27. Wanneer uw vreze komt gelijk een verwoesting, en uw verderf aankomt als een wervelwind; wanneer u benauwdheid en angst overkomt;
28. Dan zullen zij tot Mij roepen, maar Ik zal niet antwoorden; zij zullen Mij vroeg zoeken, maar zullen Mij niet vinden;
29. Daarom, dat zij de wetenschap gehaat hebben, en de vreze des Heeren niet hebben verkoren.
30. Zij hebben in Mijn raad niet bewilligd; al Mijn bestraffingen hebben zij versmaad;
31. Zo zullen zij eten van de vrucht van hun weg, en zich verzadigen met hun raadslagen.
32. Want de afkering der slechten zal hen doden, en de voorspoed der zotten zal hen verderven.
33. Maar die naar Mij hoort, zal zeker wonen, en hij zal gerust zijn van de vreze des kwaads.